Ons laatste verslag, snik snik - Reisverslag uit Bombay, India van Kim en Evelien - WaarBenJij.nu Ons laatste verslag, snik snik - Reisverslag uit Bombay, India van Kim en Evelien - WaarBenJij.nu

Ons laatste verslag, snik snik

Blijf op de hoogte en volg Kim en Evelien

03 Mei 2014 | India, Bombay

Onze heerlijke paar dagen in Goa zitten er weer op, terug naar Mumbai. Op naar onze laatste paar dagen, de tijd is voorbij gevlogen. Het lijkt net alsof we gisteren pas gekomen zijn. Nog een paar mooie dagen voor de boeg in Mumbai, ook moeilijk want we moeten afscheid nemen van de projecten en iedereen die zo lief en open voor ons geweest is.

Donderdag ochtend begon onze dag vroeg. Om half 8 vertrekken we richting de meiden van Sion. Het is 1 mei en dat betekend Maharashtra day, de provincie waarin Mumbai ligt. Dat betekend dus een groot feest in Mumbai. We zijn door de meiden uitgenodigd om naar een dansvoorstelling te komen waarin zij zelf ook een optreden zullen geven. Major Tara heeft tickets voor ons geregeld en we vertrekken met zijn alle naar het theater.
Daar krijgen we meer uitleg over de dansvoorstelling die is georganiseerd door 'our children', een organisatie die in het leven geroepen is om materiële hulp te verlenen aan NGO's (no gouvernmental organisation). Deze organisatie bestaat zelf ook uit sponsoringen.
Bij de dansvoorstelling zijn kinderen van 24 verschillende weeshuizen aanwezig, dit betekend voor ons dus 24 prachtige dansacts.
Alles is erg goed geregeld en de kinderen vinden het geweldig. Ze zijn allemaal erg mooi gekleed, later horen we dat ze hiervoor om 4u in de ochtend al zijn opgestaan. En de muziek en dans is tot in de puntjes verzorgd.
De meiden van Sion zijn als eerste aan de beurt, super spannend maar wat zijn ze na afloop trots.
Het was een echte Indische dans met bij behorende muziek en kleding.

Na de dansvoorstelling met zijn alle terug naar Sion, nog even kletsen en dan is het tijd om afscheid te nemen. Stiekem zien we er wel een beetje tegen op en hopen we dat het afscheid niet te emotioneel zal worden.
We hebben onze fotocollage overhandigd, de meiden zijn erg verrast en stormen er tegelijk op af om te kijken waar en hoe vaak ze zelf te zien zijn. Major Tara beloofd ons dat de foto een mooi plekje zal krijgen in 'the prayingroom' zodat ze ons nog vaak kunnen herinneren.
Daarna alle meiden nog een afscheidscadeautje gegeven en persoonlijk afscheid genomen. Denk dat de vraag wanneer we weer terug komen wel 50 keer voorbij gekomen is. "We hopen volgend jaar", is daarop ons antwoord.
Na een fijn afscheid was het dan toch echt tijd om te gaan. Nog een keer zwaaien naar die lieve meiden die ons zo welkom en liefdevol hebben ontvangen.

Ons laatste nachtje slapen in India en dan breekt ook onze laatste ochtend aan. We beseffen het eigenlijk helemaal niet dat dit onze laatste dag in India zal zijn. We hebben nog een drukke, maar wederom leuke dag voor de boeg.

Snel een ontbijtje waarna we naar Major Ashok vertrekken om thee te drinken bij zijn familie. Nog helemaal voldaan van het ontbijt krijgen we hier weer eten voorgeschoteld. Zo werkt het in India, we moeten wat af eten. Major Ashoks wife heeft speciaal eten voor ons gemaakt om ons te bedanken.
Na een dankwoordje aan Major Ashok hebben we hem zijn cadeautje overhandigd, een grote atlas van National Geographic. Want de afgelopen maand hebben we hem leren kennen als een groot liefhebber van National Geographic. Meteen open maken, Nederland opzoeken en hem zoveel mogelijk laten zijn. Hij is steeds weer verbaasd hoe klein Nederland is.

Daarna op naar 'the street children'. Het is vandaag erg druk in de klas en iedereen zit al met smart op ons te wachten. Groepsfoto overhandig en een USB stick, waar we films en leerzame liedjes op hebben laten zetten. Leuk en goed voor de kinderen om Engels te leren.
Nog een vragenrondje gedaan waarin alle kinderen de mogelijkheid kregen om iets aan ons te vragen.
Naar 5x zwaaien, goodbye, weer terug lopen, nog een keer zwaaien en goodbye, hebben we uiteindelijk dan toch afscheid genomen.

Door naar onze lunch afspraak met captain Andrews. Lekkere Indische lunch en erg veel gelachen. Haha, die captain heeft echt humor. Daarna met captain Andrews terug naar het project waar we hem het laatste cadeau voor Aruna overhandigen, een DVD speler en een USB stick met films en leerzame liedjes. Helaas zijn de meiden nog niet terug dus hen zien we niet meer.

Dan op naar 'the old men hostel'. Wat een lieve oude mannetjes en wat waarderen ze de tijd die we vrij maken voor hen. Ook voor hen hebben we een fotocollage gemaakt en ook zij vliegen(strompelden) eropaf om te foto te bekijken. Na enkele wijze levenslessen van de mannen aan ons, moeten we ook hier beloven om nog eens terug te komen.

Dan zit ons avontuur bij het Leger des Heils in India erop voor ons maar wat hebben we dankzij jullie hulp ongelofelijk veel kunnen doen en ongelofelijk veel blije gezichtjes te voorschijn kunnen toveren. Dit is iets wat we nooit meer willen en zullen vergeten. En stiekem zijn we alweer plannen voor een volgende keer India aan het maken.

Tot slot een kort overzichtje wat we met jullie hulp allemaal mogelijk hebben kunnen maken.

Sion:
Repareren, verven en opknappen van de speeltuin. De schommels, glijbaan, wipwap, basketbalveld en ronddraaiding. Voorheen kon dit geen val alle meer gebruikt worden, nu zijn de kinderen iedere keer als we bij Sion komen in de speeltuin aan het spelen.
Een hele berg binnen en buiten spelletjes, middagje armbandjes maken en een beauty middag.
Tot slot hebben we een mooi bedrag bij Major Tara achtergelaten wat ze bv. kan gebruiken om een deel van het dak of iets anders te repareren. Projecten die voor ons te groot waren maar waar we graag op enige manier een bijdrage aan wilde leveren.

Old men hostel:
Echte Indische pyjama's en lakens voor iedere man.
Wij hebben een hele leuke tijd gehad met hen, ze waren zo dankbaar dat wij tijd met hen wilde doorbrengen.

Sangli:
Voor 2 maanden eten voor ongeveer 70 kinderen.

Street children:
Leuke en leerzame spelletjes en een USB stick met daarop films en leerzame liedjes.

Aruna:
10 stapelbedden laten repareren, verven en opknappen aangezien de helft van de kinderen op de grond sliep. 20 matrassen, 80 lakens en 40 kussens. Leuke en leerzame spelletjes. Een DVD speler een USB stick met films en leerzame liedjes.
Boeken om Engels te leren en makkelijke Engelse boeken en voorlees boeken.

Care Centre:
Computer.

  • 03 Mei 2014 - 09:31

    Jettie:

    Hoi Carola, het is daar een mooie natuur! Kun je al wennen aan alles wat je nu doet? Vindt het erg knap dat je dit onderneemt!! Veel su6! Groetjes Jettie.

  • 03 Mei 2014 - 10:33

    Diana:

    Meiden wat hebben jullie veel goeds gedaan in de afgelopen 4 weken. Supertrots op jullie dat je dit grote avontuur bent aangegaan. Naast alle goede daden ook nog een heleboel mooie herrineringen mee naar huis genomen. Fijn dat wij allemaal dit alles een beetje met jullie mee mochten beleven. Tot ziens in Vessem!

  • 04 Mei 2014 - 12:08

    Doddy Wirahadiredja:

    Een prachtig deel van jullie levensverhaal hebben jullie volbracht. Een bijdrage voor de verdere invulling van jullie reis door 't leven. Ga zo door !

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: India, Bombay

Kim en Evelien naar India

In India gaan wij twee projecten van het Leger des Heils aandoen om hier een steentje bij te dragen.
Tijdens het eerste gedeelte van onze reis verblijven wij in Mumbai. In Mumbai staat het kinderhuis Sion voor meisjes van 6 tot 20 jaar.
'Sion biedt opvang en is tegelijk een school voor (wees)kinderen. Ze leren op eigen benen te staan en maken kennis met de bijbel. Maar liefst honderdtwintig kinderen gaan naar school bij Sion. Ze leren er computeren, verplegen en kleren te maken. Bovendien heeft Sion contacten en uitwisselingen met andere scholen. Als de kinderen willen, kunnen ze ook op een andere school colleges bezoeken.'

Tijdens het tweede deel van onze reis vertrekken naar de andere kan van het land richting Stuartpuram. In dit dorpje staat een hostel voor jongens en meisjes van 6 tot 12 jaar.
'Het Leger des Heils in India runt in het dorpje Stuartpuram een hostel voor jongens en meisjes van zes tot twaalf jaar. Stuartpuram is ooit gesticht als een plaats om criminele stammen onder te brengen. Honderd jaar geleden schakelde de regering het Leger des Heils in om het nodige welzijnswerk op te zetten. Het Leger begon er een lagere en een middelbare school en het hostel. Vlak bij het hostel werd ook een korps (kerkelijke gemeente van het Leger des Heils) gevestigd. De kinderen uit het hostel worden actief betrokken bij de zondagse samenkomsten en andere activiteiten.
Het tehuis staat open voor kinderen uit arme gezinnen, ongeacht afkomst of religie.'

Deze mooie projecten hebben geld nodig voor schoenen, schoolboeken, nieuw beddengoed en een speelplaats.
Met jullie hulp zouden wij graag een mooi bedrag meenemen naar India om daar spullen voor de kinderen aan te schaffen.

Recente Reisverslagen:

03 Mei 2014

Ons laatste verslag, snik snik

01 Mei 2014

Goa

25 April 2014

Terug in Mumbai, cadeautjes brengen

24 April 2014

Sangli

21 April 2014

Goede vrijdag
Kim en Evelien

Actief sinds 11 Feb. 2014
Verslag gelezen: 1538
Totaal aantal bezoekers 6986

Voorgaande reizen:

04 April 2014 - 03 Mei 2014

Kim en Evelien naar India

Landen bezocht: